پیـــــچـکـــــ

پیـــــچـکـــــ مــــی شوم وحــشــــــــــــــــــــــی ... مــــــــی پیــــــــــــــچم بـه پـــر و پـای ثانیه هـایـت تـا حتــــی نتــــوانــــــــی آنــــــــــــــــــــــــــــــــی بـــــــــی مـــن بـــــودنـــــــــــــ را زنــدگــــی کنـی

عطرها

عطرها بی رحم ترین عنصر زمین اند ... بی آنکه بخواهی می برنت تا قعر خاطراتی که برای فراموشیشان تا پای غرور جنگیدی

دلـَم

دلـَم را به شیشه عطرهآیم خوش کرده اَم همآن هآیے که هر کدامشان یک  خاطــِره  را برایم تداعے مے کنند یک با هم بودن را ...

آغوش

آغوش تو تنها دروازه ایست که برای فتحش باید اول تسلیم شد . . .

تراشکـــــــار

تراشکـــــــار ماهـــــــری شده ام بس کـــــــه تـــــــو نیـــــــامدی و من بـــــــرای دلــــــــم بهانـــــــه تراشیدم . . .

نیسـتی

از وقتــی که نیسـتی خـدا می دانـد چقــدر آب به صـورَتـم پـاشیـدم لعنــتی این کـابوس انقــدر واقعی ست که از خواب بیــدار نمی شـوم . . .

چقدر

چقدر شَب اضافه می آید وقتی که نیستی . . .

اگر

اگر آنکه رفت خاطره اش را می بُرد فرهاد سنگ نمی سُفت! مجنون آشفته نمی خُفت!

انتظار

انتظار زیباترین نقاشی دنیاست وقتی حاصل تصویرش تـــو باشی . . .

دیکتاتور

دیکتاتور تویی و آغوشت که هر بار مرا تسلیم می کند . . . !