دمـ و بازدمـ

حوا بودن تاوان سنگینی دارد … وقتی آدمـ ها برای هر دمـ و بازدمـ هوا نیاز دارند …

حســـرت

همــه ی مــا فقــط حســـرت بــی پــایــان یــــک اتفــــاق ســـاده ایـــم کــــه جهــــان را بـــی جهــــــت یــــک جــــور عجیبــــی جــــدی گرفتـــــه ایــــم … !

سپیــد بختــــ

دیگر آرزویـــی ندارم ! اگر خودم نـــه ، حداقـــل موهایــم سپیــد بختــــ شدند عاقبتـــ !

بیـــــدار

ایـــن روزهــــا خــوابــــم نمـی آیــد … فـقــط مـــی خـــوابـــــم کــــه بیـــــدار نبــــاشــــم!

فریاد

دلم اصرار دارد فریاد بزند اما ... من جلوی دهانش را می گیرم وقتی می دانم کسی تمایلی به شنیدن صدایش ندارد ...

سکـــوت

دنیا پر از تباهــــی است نه به خاطر وجـــود آدمهای بد بلکــه به خاطـــر سکـــوت آدمهـــای خـــوب ...

روزگــار

روزگــار عجیبی شــده … حتی وقتی می خـندیـم منظـورمـان چیـزه دیگـریست …! !

نقاب ها ... !

دنیای من پر از دستهایست که خسته نمی شوند از نگه داشتن نقاب ها ... !

زنـدگی …!

هـر چه از دست می رود بگذار بـرود … چیـزی که به التماس آلـوده باشد نمی خواهم …! هـر چه بـاشد حتی زنـدگی …!

عقب

دلم می خواست زمان را به عقب باز می گرداندم … نه برای اینکه آن هایی که رفتند را باز گردانم … برای اینکه نگذارم آنها بیایند …