نگاه کن ...

نگاه کن ! این آسمان نیست که دلش گرفته ، دل منست که یک آسمان گرفته ...

تنهاست ...

و خدایی که تنهاست ... ولی هرگز تنهایت نمی گذارد ...

شفا ...

بیشتر به سلامتی اونایی که دردشون دوا نداره ، غم و غصشون شفا نداره ...

ﻧﺦ ﮐﺶ ...

ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻟﺖ ﯾﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﮔﯿﺮ ﺑﺎﺷﻪ ، ﮐﻞ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺭﻭ ﻧﺦ ﮐﺶ ﻣﯿﮑﻨﻪ ....

دستانت ...

دلم می خواهد گاه به دستانت که می نگری ، جای خالی دستانم را به یاد آوری ...

فراموش ...

خدا رو شکر بعد این همه زندگی منم یه چیز شدم ... فراموش ...

هیچکس ...

هیچ وقت دل اونایی که گریه شون بی صداست رو نشکنید ... چون این آدما هیچکس رو ندارن که اشکاشونو پاک کنه ...

نبودنت ...

ساعت های نبودنت روی مچم بسته نمیشود ... حلقه می شوند دور گردنم ...

کاش ...

کاش هنوز بچه بودیم ... لااقل شب ها عروسک بغل می کردیم تا خوابمان ببرد ... حالا گوشی را و یک دُنیا انتظار …

بن بست ...

گاهی وقت ها تو زندگی میرسی ... به یه جایی که بن بست نیست اما دیگه مقصد نداری ...