ﻧﺦ ﮐﺶ ...

ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻟﺖ ﯾﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﮔﯿﺮ ﺑﺎﺷﻪ ، ﮐﻞ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺭﻭ ﻧﺦ ﮐﺶ ﻣﯿﮑﻨﻪ ....

دستانت ...

دلم می خواهد گاه به دستانت که می نگری ، جای خالی دستانم را به یاد آوری ...

فراموش ...

خدا رو شکر بعد این همه زندگی منم یه چیز شدم ... فراموش ...

هیچکس ...

هیچ وقت دل اونایی که گریه شون بی صداست رو نشکنید ... چون این آدما هیچکس رو ندارن که اشکاشونو پاک کنه ...

نبودنت ...

ساعت های نبودنت روی مچم بسته نمیشود ... حلقه می شوند دور گردنم ...

کاش ...

کاش هنوز بچه بودیم ... لااقل شب ها عروسک بغل می کردیم تا خوابمان ببرد ... حالا گوشی را و یک دُنیا انتظار …

بن بست ...

گاهی وقت ها تو زندگی میرسی ... به یه جایی که بن بست نیست اما دیگه مقصد نداری ...

فراموشی ...

گاهی بهترین وسیله برای فراموشی دیداری دوباره است ...

گریه ...

گریه آخر شب هایم انگار کافی نبود ، این روزها به یاد صبح بخیر گفتن هایت اول صبح ها هم گریه میکنم ...

مدیون ...

همه بدهی هایم را هم که صاف کنم به دلم مدیون میمانم ، برای تمام دلم میخواست های بی جواب مانده ام ...