. ارد بزرگ .

در برف ، سپیدی پیداست آیا تن به آن می دهی ؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند . ارد بزرگ .

می دانی چه تنهایم ؟

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد ... چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟ چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟

عشق یعنی

عشق یعنی امید ، یعنی طراوت باران ، یعنی سفیدی برف یعنی ساز زندگی و لبریز از خوشی و عشق یعنی راز زیستن ...

خیانت

دوستت دارم را برای هر دویمان فرستادی ... هم من ، هم او ... خیانت می کردی یا عدالت ؟

با من

هر روز این عشق یک طرفه را طی می کنم ... یکبار هم تو گامی بدین سو بردار ، نترس جریمه اش با من